"22-00" Chez Nitouche
(Nitouche)

"20-22" Να FUNKY κότες
(Artemis & Kon/na)

"20-22" O κουκλος με τρελενη
(Kouklos & Eleni)

"20-22" tunes by Sophie&Angie
(Sophie & Angie)

"21-23" Let the record play
(Spyros)

Interview with Sadhus The Smoking Community

Με μεγαλη χαρα επικοινωνησα με τα παλικαρια ονοματι Sadhus για μια συνεντευξη και τολμω να δηλωσω ενθουσιασμενος.Ελπιζω να γουσταρετε οσο και γω.Cheers!(Ναι οι ερωτησεις ειναι χωρις τονους τα χουμε πει)

ζωδια.Απο που ειστε,πως βρεθηκατε ολοι μαζι και ποιος ειπε ενα βραδυ την ατακα “Μαλακες δεν κανουμε μια μπαντα;”.

-Ελπίζουμε να είμαστε γουρλήδες και να πάνε όλα καλά με τις γραπτές συνεντεύξεις που ξεκινάς με εμάς. Να σε ευχαριστήσουμε απο τη πλευρά μας για τη στήριξη και ξεκινώντας να σου πω ότι είμαστε όλοι Αθηναίοι προς δυτική πλευρά με μια λιμανίσια αύρα. Όλα ξεκίνησαν από την παρέα που κάναμε από αρκετά παλιά, τα κοινά ακούσματα, τα αράγματα και τζαμαρίσματα. Κάπου λοιπόν στο καλοκαίρι του 2008, εποχή που έχουμε λιώσει doom και sludge ακούσματα και εν μέσω κοινού ενθουσιασμού είπαμε ας πάμε να τζαμάρουμε και ότι βγει. Σχεδόν άμεσα κάποια riffs που παίζαμε πήραν τη μορφή κομματιών και έπειτα όλα τράβηξαν με φυσικό τρόπο τον δρόμο τους.

-Ο ηχος σας ειναι παραμορφωμενος και βαρυς.Πως θα τον χαρακτηριζατε εσεις οι ιδιοι;Τον επιλεξατε ή απλα σας βγηκε στο παιξιμο σας;

-Η επιλογή του συγκεκριμένου ήχου ήταν μια ειλημμένη εξαρχής απόφαση. Τον θέλαμε δυνατό στα όρια του εκωφαντικού, βαρύ και τραχύ έτσι ώστε να δημιουργείται μια αίσθηση ασφυξίας και παραγωγής έντονων και τις περισσότερες φορές σάπιων αισθήσεων. Πιστεύουμε ότι με αυτόν τον τρόπο πρέπει να παίζεται η ακραία heavy-doom-sludge μουσική ή τουλάχιστον έτσι την προτιμούμε ως μπάντα.

-Τι θελατε να βγαλετε με τον ηχο σας αλλα και με τους στιχους σας;Τι συναισθηματα,νοηματα,ιδεες και ανησυχιες;

-Όπως ανέφερα και παραπάνω η παραγωγή αρνητικών και σάπιων συναισθημάτων είναι ένα στοιχείο που βγαίνει από τη μουσική μας. Η σύγχρονη μορφή των κοινωνιών των μεγαλουπόλεων και ο διαμορφωμένος τρόπος ζωής με τον οποίο προωθείται η ταχύτητα, η έλλειψη αφομοίωσης των εμπειριών, η οργή και το μίσος είναι θέματα που “αρπάζουμε” απο την καθημερινή μας ζωή. Όσον αφορά τον τομέα των στίχων κάποια φιλοσοφικά θέματα περί της ανθρώπινης ύπαρξης και της θρησκείας απότελούν καλή έμπνευση και επιρροή. Τέλος να πούμε ότι προσπαθούμε, μάλλον κάπως ασυνείδητα, η μουσική μας να καταλήγει για εμάς ως μια μορφή λύτρωσης παρόλη την “μαυρίλα” της και ελπίζουμε να λειτουργεί και για τους ακροατές κάποιες στιγμές με αυτόν τον τρόπο.

-Το artwork το επιμεληθικε ο Admc07 Artwar ( link ),που προσωπικα ειναι ενας απο τους αγαπημενους μου στο χωρο του σχεδιου στη χωρα μας, μαζί βέβαια και με την βοήθεια της Luthien Price. Ειχα διαβασει σε καποια αλλη συνεντευξη
σας πως καθε μια “φιγουρα/ζωο” αντιπροσωπευει καποιον απο σας ομως πιο πολυ με ενδιαφερει να μαθω η φιγουρα που κοιτατε τι αντιπροσωπευει.

-Ο δισκος κοπηκε απο σας αν δεν κανω λαθος.Πως τα καταφερατε,ποσο επιπονη ητανε η διαδικασια και ποια τα καλα και τα κακα μιας τετοιας πορειας;

-Όντως ο δίσκος χρηματοδοτήθηκε από την τσέπη μας. Κάναμε βέβαια κάποιες διερευνητικές συζητήσεις με εταιρείες ή ανθρώπους που ενδιαφέρθηκαν να στηρίξουν την προσπάθεια μας αλλά στο τέλος καταλήξαμε να αναλάβουμε μόνοι μας το όλο εγχείρημα της ανάθεσης κοπής και της χρηματοδότησης. Η απόφαση αυτή δεν ήταν εύκολη καθότι ο καθένας από εμας ξόδεψε χρήμα και κόπο που δεν μας περίσσευαν, η πορεία από την άλλη μέχρι την στιγμή που καταφέραμε να έχουμε το δίσκο στα χέρια μας υπήρξε χρονοβόρα και σχετικά αγχωτική. Στο τέλος όμως είχαμε στα χέρια μας ένα δίσκο που μας ικανοποιούσε σε μεγάλο βαθμό γεννημένο καθαρά από προσωπική προτωβουλία και πάνω απ’ όλα έιχαμε την δυνατότητα να τον διαθέσουμε στο κοινό με τον τρόπο και το κόστος που εμείς επιλέξαμε και πιστεύουμε ότι ταιριάζει με το μυαλό και τις ιδέες μας.

-Κανατε τις ηχογραφησεις στο στουντιο σας καπου στην Αθηνα οπου κανετε και καποια γαματα σκηνικα με μπαντες και φιλους τα οποια αποκαλειται smoking sessions και το κρατατε στο μεταξυ σας.Πως ειναι η φαση;

-Το στούντιο που διατηρούμε εδώ και κάποια χρόνια είναι για εμάς ο πιο σημαντικός χώρος. Είναι το ορμητήριο μας, το μέρος όπου συναντιόμαστε και γράφουμε κομμάτια και το σημείο από το οποίο ξεκινάμε οποιαδήποτε κίνηση έχει να κάνει με τη μπάντα. Ήταν λοιπόν σχετικά αναμενόμενη απόφαση να γράψουμε εκεί τον πρώτο μας δίσκο. Είχε βέβαια μεγάλο ρίσκο και δυσκολία μια τέτοια απόφαση καθότι δεν πρόκειται για ένα διαμορφωμένο στούντιο ηχογραφήσεων και έτσι έπρεπε να το στήσουμε από την αρχή για να μπορεί να πληρεί τις προυποθέσεις επίτευξης του εγχειρήματος. Σε αυτό το κομμάτι είχαμε την βοήθεια του Mr leo, ο οποίος κατάφερε να το στήσει με τον καλύτερο τρόπο και έτσι να απορροφήσει τις καλύτερες πηγές της μουσικής που βγάλαμε. Όσον αφορά τα smoking sessions είναι μια ιδέα που υπήρχε στο μυαλό μας από πολύ παλιά, ίσως και πριν τη γέννηση των Sadhus. Η φάση ήταν ότι αράζαμε με group και ανθρώπους συχνά, τζαμάραμε μαζί ή συζητούσαμε για θέματα μουσικής και έτσι “έπαιζε” στο μυαλό μας συνεχώς η ιδέα όλο αυτό να πάρει τη μορφή ενός πάρτυ ή live σκηνικού. Όταν λοιπόν αποκτήσαμε λίγο περισσοτερο χώρο ξεκινήσαμε να οργανώνουμε τα sessions και έπειτα όλα πηραν το δρόμο τους. Να ευχαριστήσουμε βέβαια όλο τον κόσμο και τα group που συμμετέχουν σε όλο αυτό καθότι αποτελεί μια κίνηση που κρύβει μπόλικο κόπο και ενέργεια. Στο τέλος όμως η ικανοποίηση και η χαρά της επίτευξης είναι κάτι που μας ανταμοίβει πλουσιοπάροχα.
-DIY,εταιρειες,οπως μπορει ο καθενας…Εσεις που στεκεστε σε αυτο και η επιλογη σας που στηριζεται;

-Όπως τα είπες κι εσύ, όπως μπορεί ο καθένας. Κάθε φάση είναι αποτελεσματική αρκεί να στηρίζει με τον καλύτερο τρόπο τη μουσική ή την άποψη του καλλιτέχνη. Οι εταιρείες από τη μία σαν κερδοσκοπικοί οργανισμοί έχουν ως γνώμονα το κέρδος και έτσι οικειοποιούνται τον κόπο του μουσικού απορροφώντας την αξία του προιόντος του. Από την άλλη όμως μπορούν να κάνουν τη ζωή του πιο έυκολη ασχολούμενες με θέματα οργάνωσης και διανομής. Η επίτευξη λοιπόν μιας επικοδομητικής συνεργασίας μπορεί να ωφελεί και τις δύο πλευρές. Το DIY είναι μια πιο αγνή φάση που εκδηλώθηκε με φυσικό τρόπο από την ανάγκη των ανθρώπων να εκφράζονται μακριά από τη σκιά του χρήματος ή από οποιαδήποτε εμπορική εκμετάλευση. Εμείς από την πλευρά μας σαν αρχικό βήμα αποφασίσαμε να περνούν όλα απο τα δικά μας χέρια καθώς με αυτόν το τρόπο ικανοποιούνται καλύτερα οι απαιτήσεις που προκύπτουν από την παραγωγή της μουσικής μας.

-Το ονομα πως προεκυψε;Και τι σημαινει γενικοτερα.

-Το όνομα της μπάντας αναφέρεται σε μια ομάδα ατόμων κάπου στην Ινδία, τους Sadhus. Οι εν λόγω τύποι διαμένουν σε φυσικά τοπία και μέσω χρήσης ουσιών επιχειρούν να φτάσουν σε κάποιο ανώτερο επίπεδο πνευματικότητας και εν μέσω διαλογιστικών μεθόδων. Εξαρχής μας φάνηκε ενδιαφέρον σαν σκηνικό και κυρίως μας εξίταρε η άρνηση αυτών των ανθρώπων να ακολουθήσουν τις σύγχρονες δυτικές επιταγές διαμόρφωσης της κοινωνίας καθώς και ο ιεραρχικός και ιεροτελεστικός τρόπος με τον οποίο ζουν την καθημερινότητα τους. Βρίσκουμε είναι η αλήθεια αρκετές ομοιότητες στον τρόπο που λειτουργούμε και οργανωνόμαστε σαν μια μικρή κοινωνική ομάδα με τους Sadhus και έτσι μας φάνηκε ταιριαστό σαν τίτλος παρέα βέβαια με την κάπως επεξηγηματική φράση the smoking community.

-Πιστευετε πως η μουσικη αλλα και οι τεχνες γενικοτερα πρεπει να ναι πολιτικοποιημενες;

-Πιστεύουμε ότι στη μουσική και στην τέχνη δεν υπάρχουν πρέπει και συνταγές. Το πιο σημαντικό είναι ο εκάστοτε καλλιτέχνης να βγάζει κομμάτια της ψυχής του ώστε να επιτυγχάνεται η γέννηση καινούριων αισθήσεων στον ακροατή. Ζούμε βέβαια σε μια εποχή που η κοινωνία εμφανώς καταρρέει και η πολιτική φέρει μεγάλο κομμάτι ευθύνης σε όλο αυτο. Στο βαθμό που μας αγγίζει η κατάσταση και μας προκαλεί δυνατά συναισθήματα οφείλουμε να τα διοχετεύουμε μέσω της μουσικής μας. Είναι κάτι ειλικρινές που βγαίνει από τα ενδότερα και δεν ξεκινά από την θέληση να διαμορφώσουμε ιδέες ή τάσεις.

-Μεγαλα Live που χετε παιξει πολλα οπως και αυτα που ερχονται με Dopethrone μαζι με Belzebong 30 Απριλιου αλλα και με τους Weedeater 16 Ιουνιου.Επισης εχετε παιξει με πολλες
εγχωριες μπαντες.Πως βλεπετε τα εσωτερα του χωρου στην Ελλαδα και χετε καποια σχεδια να παιξετε και εξωτερικο;

-Κάθε live που δίνουμε είναι σημαντικό για εμάς και προσθέτει ένα λιθαράκι στην πρόοδο και εξέλιξη της μπάντας. Περιμένουμε πως και πως τα live με Dopethrone, Belzebong και Automaton καθώς και αργότερα με τους Weedeater. Πρόκειται για μπάντες που γουστάρουμε πολύ και ταιριάζουμε. Ειδικά με τους Weedeater είναι ένα live που περιμένουμε καιρό καθώς ήταν να παίξουμε παρέα την προηγούμενη φορά που είχαν έρθει Ελλάδα αλλά κάποιες έκτακτες υποχρεώσεις που προέκυψαν τελευταία στιγμή μας ανάγκασαν να ακυρώσουμε. Όσον αφορά την εγχώρια σκηνή δεν έχουμε παρα να παρατηρήσουμε ότι υπάρχει μια εμφανής πρόοδος ποιότητας και ποσότητας τα τελευταία χρόνια. Ο κόσμος που ασχολείται με τον σκληρό heavy-stoner-doom ήχο πληθαίνει και η μουσικές σκηνές συχνά γεμίζουν. Οι μπάντες από την άλλη δείχνουν περισσότερο επαγγελματισμό και συμπεριφορά κάτι που συνάδει και με την πρόοδο της τεχνολογίας και καλές “μουσικές” παράγονται συχνά πυκνά. Η έξοδος προς Ευρωπαικά ακροατήρια είναι πιο εύκολη πλέον και έτσι κάπως δειλά ακόμα προωθείται η εξαγωγή του εγχώριου μουσικού προιόντος. Εμείς από την πλευρά μας έχουμε σκοπό να κυνηγήσουμε κάθε ευκαιρία που μας δίνεται για live είτε στην επαρχία αλλά και σε Ευρωπαικό επίπεδο και πιστεύουμε ότι κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε, Το τελευταίο σκέλος, αυτό της Ευρωπαικής περιοδείας περιέχει αρκετές δυσκολίες βέβαια κυρίως λόγω της σχετικής ανυπαρξίας ελεύθερου χρόνου και των πολλών υποχρεώσεων. Το θέλουμε πολύ όμως και κάποια στιγμή είμαστε βέβαιοι ότι θα συμβεί.

-Ιδανικο line up για live και ενα ιδανικο σκηνικο για να σας βαλει σε mood συνθεσης.

-Black Sabbath, Kyuss με αρχική σύνθεση, Sleep, Los Natas, Acrimony…Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε βέβαια αλλά έτσι θα καταλήγαμε σε κανένα τριήμερο festival. Όσον αφορά το κομμάτι της σύνθεσης κάθε έντονη κατάσταση που μπορεί να ενεργοποιήσει έντονα συναισθήματα βοηθάει. Ίσως περισσότερο κάποιο φυσικό τοπίο να μας εξιτάρει, μια δυνατή έκφραση της φύσης όπως κάποιο ηφαίστειο που ατμίζει για παράδειγμα. Επίσης μνημεία δόξας και κατάρευσης του ανθρώπινου πολιτισμού, όπως ερειπωμένα χωριά ή πόλεις μας προκαλούν αρκετό δέος ώστε να αποτελούν πηγές έμπνευσης.

-Επομενη κυκλοφορια υπαρχει στον οριζοντα και ποσο μακρια;

-Έχουμε ήδη αρχίσει να σκεφτόμαστε και να ετοιμάζουμε καινούρια πράγματα αν και είναι ακόμα λίγο φρέσκος ο πρώτος δίσκος μας. Υπάρχουν καινούριες ιδέες και κομμάτια και είμαστε γενικά σε μια περίοδο σύνθεσης. Μέσα στον επόμενο χρόνο σίγουρα κάτι θα βγει σε κάποια μορφή, είτε ολοκληρωμένου δίσκου είτε κάποιου split ή Ep. Ακόμα όμως όλα βρίσκονται υπό συζήτηση και τίποτα δεν είναι αρκετά ξεκάθαρο ώστε να μπορούμε να δώσουμε καποια πιο σαφή απάντηση.

-Αυτα περιπου παιδες.Ευχαριστω πολυ γενικοτερα και κλασσικα κλειστε το οπως θελετε.Δικα σας τα τελευταια λογια.Cheers!

-Να σε ευχαριστήσουμε κι εμείς με τη σειρά μας και να σου ευχηθούμε καλή επιτυχία σε ότι κάνεις. Να είμαστε καλά σωματικά και ψυχικά, με τη μουσική σε πρώτο πλάνο να μας ταξιδεύει και να μας διεγείρει να αμορφαίνουμε τις ζωές μας.

Links: www.facebook.com/SadhusCommunity
sadhus.bandcamp.com/

Δρακος “Punking Stone” Χρηστος

Interview με τους Acid Baby Jesus

Τους τελευταίους μήνες, ίσως κάποιοι από εσάς να έχουν παρατηρήσει ότι μέσα στις μουσικές μας προτάσεις στις εκπομπές, φιγουράρει και το όνομα Acid Baby Jesus. Οι ιδιαίτεροι ήχοι τους μας κέντρισαν από την πρώτη στιγμή το ενδιαφέρον και με τον καιρό κατέκτησαν επάξια τη θέση τους στη λίστα με τις αγαπημένες μας μπάντες. Έτσι, πήραμε το θάρρος να μιλήσουμε μαζί τους για να μας παραχωρήσουν μία συνέντεξη. Και λίγες μέρες μετά, είχαμε το παρακάτω αποτέλεσμα.

– Ας ξεκινήσουμε με αυτά που όλοι θα ρωτάνε πάντα… πείτε μας δυο λόγια για την ιστορία σας. Ποιοι είστε, από πότε υπάρχετε ως μπάντα και πώς προέκυψε το σχήμα και το όνομά σας ;

– Ξεκινήσαμε το 2009 ως bedroom recording project μόνο ο Οθωνας και εγώ αλλά μετά απο λιγο καιρό είπαμε στο Μάρκο και στον Τηλέμαχο να παίξουν μαζί μας για να μπορουμε να κανουμε live. Το ονομα δεν θυμάμαι ακριβώς πως προέκυψε και τι ακριβώς σημαίνει. Ο Oθωνας έχει φύγει πλέον απο την μπάντα και είμαστε ο Μαρκος, Τηλέμαχος, Dale και εγώ (Νώντας).

– Μέχρι τον περασμένο Νοέμβρη σας είχαμε χάσει λίγο. Αρκετό διάστημα απουσίας έως την κυκλοφορία του album σας Selected recordings. Ένα album που παρατηρούμε το οποίο διαφοροποιείται από το προηγούμενο. Η περιόδος δημιουργίας του λοιπόν αποτελούσε περίοδο πειραματισμού για εσάς; Δε φοβηθήκατε αυτό το διαφορετικό;

– Σε αυτό το διάστημα σίγουρα πειραματιστήκαμε αρκετά με νέους ήχους και καινούρια μουσικά όργανα αλλά ήταν και περίοδος που κλειστήκαμε στους εαυτούς μας και είδαμε πραγματικά τι θέλουμε να κάνουμε. Δεν το βλέπω σαν κάτι διαφορετικό αλλά σαν συνέχεια του ψαξίματος να βρούμε τον ήχο που έχουμε μέσα στο κεφάλι μας. Δεν δουλεύουμε ιδιαιτέρως γρήγορα και όταν νομίζουμε πως κάτι ειναι έτοιμο, το βγαζουμε.

– Θα θέλαμε να σταθούμε λίγο και στη συνεργασία σας με τη Slovenly Recordings. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι λίγοι έχουν τέτοιες ευκαιρίες και ίσως είναι και από αυτές τις στιγμές που χαρακτηρίζονται και ως καθοριστικές. Πώς προέκυψε λοιπόν;

– Γνωρίσαμε τον Pete(r) στην Σαρδηνία σε ένα φεστιβάλ που παίζαμε και μας πρότεινε να βγάλουμε δίσκο. Είπαμε OK και από τότε κυκλοφορούμε τη μουσική μας στη Slovenly.

– Αφού λοιπόν έχετε ήδη ανοίξει τα φτερά σας προς τα έξω, θα σας ήταν πιο εύκολο να μεταναστεύσετε οριστικά σε κάποια άλλη χώρα και να δοκιμάσετε τη μουσική σας καριέρα και εκεί;

– Μας αρέσει πολύ που ζούμε στη Αθήνα, δεν μπορώ δω την μπάντα σε κάποια άλλη πόλη. Η μουσική μας είναι στο tempo της Αθήνας.

– Έχετε κάνει ήδη αμέτρητα live στο εξωτερικό, ενώ οι εμφανίσεις σας εντός συνόρων είναι περιορισμένες. Γιατί εκεί; Ποια η διαφορά με το ελληνικό σανίδι;

– Θα ήταν δύσκολο να παίξουμε τόσα live στην Ελλάδα και επίσης μας αρέσει πολύ να ταξιδευουμε και να πηγαίνουμε το κομματι μας εξω. Στην Ελλαδα ειναι πιο ζόρικο το κοινό και οι διοργανωτές σε αντιμετωπίζουν λες και ήρθες να παίξεις με τα κουβαδάκια σου. Είναι λίγο τρομακτικό να παίζεις στην Ελλάδα.

– Με τόση εμπειρία που έχετε αποκτήσει στο θέμα των ζωντανών εμφανίσεων, θα έλεγε κανείς πως θα έχετε βιώσει στιγμές, καλές και κακές. Υπάρχουν κάποιες που ξεχωρίζετε;

– Εχουν υπάρξει πολλές καλές και κακές στιγμές. Μια από τις πιο έντονες ήταν όταν παίξαμε το τελευταίο live του tour μας στο Milwaukee και όταν πήγα στο backstage, ήμουν σίγουρος ότι ήταν το τελευταιο live με την αρχική μας συνθεση. Ηταν ένα πολύ φορτισμένο live για να τελειώσει μια μουσική περίοδος.

– Ένα άλλο θέμα τώρα. Μουσική και καθημερινότητα. Πώς το συνδυάζετε; Ζείτε αποκλειστικά από τη μουσική ή ασχολείστε και με κάτι άλλο; Μιλήστε μας λίγο για εσάς.

– Ούτε για πλάκα. Έχουμε όλοι δουλειές που πληρώνουν το νοίκι. Δεν μπορώ να περιμένω για τη μέρα που θα αλλάξει αυτό!

– Και κάτι για το τέλος.. Έχετε κάποια σχέδια για το μέλλον; Live εμφανίσεις ή κάτι δισκογραφικό;

– Τον Ιούλιο θα ηχογραφίσουμε τον πρώτο μας δίσκο με την καινούρια σύνθεση… πριν και μετά θα κανουμε τουρ απο δω και απο κει.
Σας ευχαριστούμε πολύ για την πρόταση !!

Ήταν μεγάλη μας χαρά να φιλοξενήσουμε -έστω και ηλεκτρονικά- τους Acid Baby Jesus στην εκπομπή μας και στη σελίδα του ΡΑ.Σ.Π.Ι. Τους ευχόμαστε τα καλύτερα και τους ευχαριστούμε ιδιαιτέρως.

Τώρα περιμένουμε το δικό σας παλμό σε όλα τα παραπάνω ! 😉

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους Acid Baby Jesus :

https://www.facebook.com/pages/Acid-Baby-Jesus/146447782059432?fref=ts&ref=br_tf

Επιμέλεια συνέντευξης : Γεωργία Καμίδου και Κική Παπαδαμιανού, εκπομπή “Whiskey & the Rain” ( https://www.facebook.com/Whiskeyandtherain.raspistation?fref=ts )
Πηγή φωτογραφικού υλικού : Φωτογραφικό αρχείο των Acid Baby Jesus

Ιnterview με τους Whereswilder

Από την αρχή της σεζόν σχεδόν, είχαμε κάποια ακούσματα ή κάποιες νέες «μουσικές γνωριμίες» που θέλαμε να σας προτείνουμε μέσα από τις εκπομπές μας, στη λίστα αυτών και οι Whereswilder, που πριν από λίγες μέρες τολμήσαμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους για μία συνέντευξη γνωριμίας. Η προσπάθεια μας χαρακτηρίστηκε με επιτυχία, και έτσι η η εκπομπή «Whiskey & the Rain» διανύει τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της.

Μοιραζόμαστε αυτό το υλικό μαζί σας όλο χαρά και περηφάνια. Kαι… φύγαμε;!

– Ας ξεκινήσουμε με τα κλασσικά… Θέλετε να μας πείτε δύο λόγια για την ιστορία σας; Από πότε υπάρχετε ως μπάντα και πώς προέκυψε το όνομά σας;

– Χαιρετούμε κι εμείς! Ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία. Οι Whereswilder υπάρχουν κοντά στα δύο χρόνια τώρα. Από τις μέρες που αρχίσαμε να δουλεύουμε τα πρώτα μας ντέμο δηλαδή μέχρι και σήμερα που έχουμε ήδη κυκλοφορήσει τον πρώτο μας δίσκο με τίτλο Yearling. Το όνομα δεν έχει κάποια ιδιαίτερη ιστορία πίσω του, πρόκειται για μια παράφραση του “Where’s Waldo”, ενός παιδικού παιχνιδιού με εικόνες. Ο Waldo ήταν ένας nerdy τυπάς με γυαλιά, σκούφο και κόκκινη ριγέ μπλούζα που κρυβόταν μέσα σε χαοτικές καταστάσεις και εσύ έπρεπε να ψάξεις να τον βρεις.

– Ας σας πάμε λίγο πίσω.. Τι επιρροές μπορεί να είχατε από τα παιδικά σας ακόμα χρόνια που σας έδωσε το έναυσμα να ξεκινήσετε ένα μουσικό όργανο και να έρθετε σε επαφή με αυτόν τον κόσμο;

– Οι λόγοι είναι πολλοί και για τον καθέναν μας διαφορετικοί. Οι μισοί από εμάς ξεκίνησαν να μαθαίνουν κάποιο όργανο σε μικρή ηλικία, οι υπόλοιποι το αποφάσισαν γύρω στην εφηβεία. Ο λόγος που αποφασίσαμε να το πάρουμε στα σοβαρά και να επενδύσουμε χρόνο σε αυτό παράλληλα με τα σχολεία κλπ που είχαμε ήταν ξεκάθαρα για να παίξουμε σε κάποια μπάντα και να κάνουμε λάιβ.

– Είστε μία μπάντα που αποτελείται από τέσσερα διαφορετικά άτομα, δηλαδή τέσσερις διαφορετικές προσωπικότητες με πιθανόν διαφορετικά βιώματα και διαφορετικές επιρροές. Αυτό τι ρόλο παίζει στη σύνθεση της μουσικής σας; Ο καθένας φέρνει τις ιδέες του και συνδιαμορφώνονται στο τέλος;

– Αυτά πλέον παίζουν ρόλο πιο πολύ στις διαπροσωπικές μας σχέσεις παρά σε αυτό που συμβαίνει όταν μαζευόμαστε και παίζουμε. Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και έχουμε δει ο ένας τον άλλον να εξελίσσεται και κοινωνικά και μουσικά οπότε τις ισορροπίες δεν τις συζητάμε καν ποτέ. Απλά υποννοούνται.

– Πριν από μερικούς μήνες κυκλοφορήσατε το πρώτο σας ολοκληρωμένο album. Η δουλειά σας εντυπωσίασε αισθητά το κοινό και ξαφνικά γίνατε ένα από πιο πολυσυζητημένα ονόματα του είδους σας. Περιμένατε τέτοια ανταπόκριση;

– Καταρχάς ευχαριστούμε πολύ για τα καλά λόγια. Όταν ξεκινήσαμε να δουλεύουμε το υλικό, το μόνο πλάνο που είχαμε στο μυαλό ήταν να δισκογραφήσουμε τα κομμάτια που μαζέψαμε και μας άρεσαν πολύ και ύστερα να βγουμε να τα παίξουμε λάιβ. Προτεραιότητα δώσαμε πρώτα στο να μας εκφράζουν όλα 100% και ύστερα στο αν αυτά θα χτυπήσουν κάποια ευαίσθητο νεύρο του κοινού. Παρόλα αυτά, το ότι τελικά βρέθηκαν άνθρωποι να μας υποστηρίξουν είναι το μεγαλύτερο δώρο που μας έγινε ποτέ και εμείς θα προσπαθούμε να τους το επιστρέφουμε όπως μπορούμε κάθε φορά, σε κάθε λάιβ.

– Κατά τη διάρκεια της σύνθεσης και ηχογράφησης της δουλειάς σας, υπήρχαν στιγμές αμφιβολίας ή αμφισβήτησης αυτού του βήματος; Πιθανός φόβος για το νέο σας εγχείρημα;

– Οι αμφιβολίες και οι φόβοι μας αντιμετωπίστηκαν με προσεκτικό planning πριν μπούμε στο στούντιο οπότε η διαδικασία ήταν κάτι πολύ ευχάριστο για εμάς. Στα δύσκολα συγκαταλέγονται τα σκληρά ξενύχτια που χρειάστηκαν… θέλει κάποια υπομονή.

– Διαβάσαμε και μάθαμε ότι από τον προηγούμενο μήνα η δουλειά σας κυκλοφορεί και σε βινύλιο. Bινύλια λοιπόν, μία νέα «μόδα» που ήρθε από το παρελθόν. Εσάς πώς σας φαίνεται αυτή η τάση;

– Το δικό μας τώρα σκεπτικό ήταν εξαρχής ο δίσκος να βγει σε έκδοση βινυλίου. Χρησιμοποιήσαμε όσα περισσότερα “παλιακά” μέσα είχαμε στην κατοχή μας για να κάνουμε το Yearling να ακούγεται έτσι οπότε το βινύλιο θα λεγε κανείς πως είναι η φυσική του θέση.

Αν το σκεφτεί πάντως κανείς το βινύλιο δεν έφυγε ακριβώς ποτέ από την επικαιρότητα. Παρέμενε πάντα ο καλύτερος ποιοτικά τρόπος να ακούσεις έναν δίσκο. Παράλληλα, ακόμη και στη γένεση της ηλεκτρονικής μουσικής, τα πικάπ πρωταγωνιστούσαν τόσο στα κλαμπ και τα dj sets όσο και στις δισκοθήκες των εκάστοτε παραγωγών της hip hop και μη που χρησιμοποιούσαν δείγματα από ξεχασμένους δίσκους περασμένων δεκαετιών. Μεταξύ λοιπόν των μουσικών, το βινύλιο είχε πάντοτε μια πιο ξεχωριστή θέση από τα cd κοκ.

– Έτσι για να δούμε γενικά τι ακούτε… έχετε ακούσει κάτι καλό τελευταία; Τι ήταν αυτό που σας έστειλε σε δισκοπωλείο τελευταία φορά:

– Τα δισκοπωλεία είναι μια ξεχασμένη βόλτα δυστυχώς ή ευτυχώς για εμάς. Κάποια περάσματα από καταστήματα με βινύλια έχουν βοηθήσει σε αναζητήσεις για ενδιαφέροντα διαμάντια του παρελθόντος αλλά πάνω κάτω εκεί σταματάει το πράγμα, για όλα τα άλλα υπάρχει το ίντερνετ.

Παρόλα αυτά, η καλή μουσική πλέον παράγεται και εγχώρια σε μεγάλο βαθμό και αυτό μας στέλνει πολύ συχνά σε λάιβ όπου και λειτουργούμε σαν να βρισκόμαστε σε δισκοπωλείο στηρίζοντας το merch των μπαντών. Μερικά τέτοια παραδείγματα (πρόσφατα και μη) είναι οι: Planet Of Zeus, One Leg Mary, Moa Bones, Sillyboy, Woolbear, Spectralfire, Insect Radio, we.own.the.sky και πολλές άλλες περιπτώσεις φοβερών κυκλοφοριών.

– Το καλοκαίρι θα σας δούμε σε ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ της χώρας, το Fuzztastic Planet Festival. Τα ονόματα που έχουν ανέβει και θα ανέβουν σ αυτή τη σκηνή είναι μεγάλα. Πώς νιώθετε που φέτος θα είστε μέσα σ αυτούς που θα συμμετέχουν;

– Το Fuzztastic Planet Festival συγκαταλάγεται για εμάς ανάμεσα στα πιο δυνατά φεστιβάλ του heavy/psych/rock ήχου διεθνώς, όχι μόνο στην Ελλάδα. Δεν βλέπουμε την ώρα να ανέβουμε στη λίμνη για αυτό το φοβερό διήμερο που έχει στηθεί φέτος.

– Και τώρα για το τέλος… Τι άλλο έχουμε να περιμένουμε από εσάς μέσα στη χρονιά; Κάποια περιοδεία εντός ή εκτός συνόρων;

– Όλα αυτά είναι στα σκαριά. Θα προσπαθήσουμε να πάμε το Yearling στα περισσότερα μέρη που αυτό θα γίνει εφικτό. Αυτό συμπεριλαμβάνει εννοείται και το εξωτερικό. Παράλληλα, βρισκόμαστε ήδη στον πυρετό του νέου υλικού, μέρος του οποίου θα δοκιμαστεί σίγουρα σε κάποια από αυτά τα λάιβ που έρχονται. Ημερομηνίες πάντως θα ανακοινώσουμε σήμερα από τη σελίδα μας.

Ευχαριστούμε λοιπόν ιδιαιτέρως τους Whereswilder για την παραπάνω συνέντευξη και τους ευχόμαστε το καλύτερο. Ελπίζουμε να το απολαύσατε και εσείς όσο και εμείς !

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους Whereswilder :
https://sixdogsrecords.bandcamp.com/album/yearling

Επιμέλεια συνέντευξης : Γεωργία Καμίδου και Κική Παπαδαμιανού, εκπομπή “Whiskey & the Rain” ( https://www.facebook.com/Whiskeyandtherain.raspistation/timeline )
Πηγή φωτογραφικού υλικού : Φωτογραφικό αρχείο των Whereswilder

Interview με τους The Big Nose Attack

The Big Nose Attack… η μπάντα που αγαπήσαμε και οι δυο μας από τα πρώτα τους βήματα, σας τους προτείναμε σε πολλά “Whiskey & the Rain” ( https://www.facebook.com/Whiskeyandtherain.raspistation?fref=ts ) αλλά ποτέ μας δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα καταφέρναμε να μιλήσουμε μαζί τους και να τους γνωρίσουμε λίγο καλύτερα. Μέσα σε μια νύχτα λοιπόν, επικοινωνήσαμε μαζί τους κ δέχτηκαν με χαρά να μας προσφέρουν την παρακάτω συνέντευξη.

Εμείς τώρα δεν έχουμε παρά να τη μοιραστούμε με εσάς και να περιμένουμε εντυπώσεις.

Ξεκινάμε;!

– Κάτι που μάλλον θα έχετε βαρεθεί να σας ρωτάνε, αλλά είναι βασικό για κάθε γνωριμία. Ποια είναι η ιστορία σας; Από πότε υπάρχετε ως σχήμα και πώς προέκυψε το όνομά σας;

– Η ιστορία μας ξεκινάει το 1987 όταν γεννήθηκε και ο Τονι.Εγω προυπήρχα.Απο τότε αρχίσαμε να παίζουμε μαζι,στην αρχή με αυτοκινητακια,μετα μπάλα και μπάσκετ και πολύ αργότερα μουσικη.Φτιάξαμε το 2003 τους “Down & Out” με τους οποίους οργώσαμε παίζοντας σε Ελλάδα και εξωτερικό και περάσαμε αξέχαστες στιγμές. Μετα από αυτό το hangover,πιο ώριμοι πλέον αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι πιο συμπαγές.Που δε σπάει ούτε χαλάει από τρίτους. Οι “the big nose attack” είναι γεγονός και είναι οικογενειακή υπόθεση!

Το όνομα, μας το έδωσε ένας Πολωνός,μετά από ένα live και μέσα στο μεθύσι του, προσπαθώντας να περιγράψει αυτό που άκουσε…και νομίζω τα κατάφερε.

– Έχετε ως τώρα στο βιογραφικό σας δύο ολοκληρωμένες δισκογραφικές δουλειές, με τη δεύτερη να έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής, κάτι που σας βοήθησε να γίνεται γνωστοί ακόμα κ σ αυτούς που δεν ήξεραν ως τότε πράγματα για εσάς. Πώς είδατε αυτή την αλλαγή στις ζωές σας; Σας φοβίζει το επόμενο βήμα;

– Είναι αλήθεια πως το δεύτερο άλμπουμ μας άνοιξε τους ορίζοντες σε πιο πολύ κόσμο. ‘Ισως επειδή είναι πιο πειραματικό και μπορεί όλο και περισσότερος κόσμος να το ακούσει και να το γουστάρει. Δεν έχει ταμπέλα πάνω παρά μόνο τη ναυτική…ταξιδιάρικο δηλαδή. Αρκετά media άρχισαν να ασχολούνται μαζί μας και αρχίσαμε να φτάνουμε σε πιο πολλά αυτιά. Αυτό δεν άλλαξε τη ζωή μας σε προσωπικό επίπεδο, αλλά σίγουρα σαν μουσικοί αισθανόμαστε μεγαλύτερη ευθύνη για τις μελλοντικές κινήσεις μας. Οταν ξέρεις ότι σε παρακολουθεί κόσμος δεν κάνεις ότι να’ναι. Κάθε επόμενο βήμα μας γίνεται μελετημένα οπότε δε φοβόμαστε τίποτα.

– Λένε πως για κάθε μπάντα η δημιουργία της πρώτης δισκογραφικής δουλειάς είναι πιο εύκολη υπόθεση, αφού περιλαμβάνει υλικό που για χρόνια συγκέντρωνε και δούλευε. Η επόμενη θα είναι σαφώς πιο δύσκολη, γιατί πρέπει να ολοκληρωθεί σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Έχετε νιώσει εσείς ποτέ αυτήν την πίεση;

– Ο καθένας δουλεύει αλλιώς..άλλος υπό πίεση άλλος χαλαρός,αλλος με πηγαία έμπνευση άλλος με “συνταγή”. Αν έχεις κάποιο συμβόλαιο να σε πιέζει χρονικά, τότε ναι, έχεις πίεση. Καλό είναι όμως, να βγάζεις δίσκο όταν έχεις πραγματική έμπνευση και έχεις όντως κάτι να πεις μουσικά. Εμείς καταλαβαίνουμε πότε πρέπει να το κάνουμε…έρχεται από μόνο του,σαν ανάγκη.

– Περιμένουμε σύντομα νέα σας δουλειά. Σε τι ύφος θα κινηθεί; Θα υπάρξουν διαφορές από τις προηγούμενες δουλειές σας;

– Η μεγάλη διαφορά, είναι ότι η παραγωγή του νέου δίσκου θα’ναι πιο κοντά στο live feeling, παρά τόσο “στουντιακή”. Πολύς κόσμος πιστεύει ότι ακουγόμαστε καλύτερα στα live παρά στους δίσκους, λόγω της ενέργειας που βγαίνει. Αυτή η ενέργεια λοιπόν, πρέπει να αποτυπωθεί στην μαγνητική ταινία… Το νέο υλικό θα’ναι αρκετά κοντά στο παλιομοδίτικο ροκ της δεκαετίας του ’60. Για εμάς η καλύτερη μουσική εποχή. Φτιάχνουμε τη χρονομηχανή μας λοιπόν.

– Έχετε λίγα χρόνια που εμφανιστήκατε στη μουσική σκηνή της χώρας, αλλά παρόλα αυτά χαρακτηρίζεστε ως μία δραστήρια μπάντα. Πόσο εύκολο ή δύσκολο θεωρείτε το να βγει μία ελληνίκη μπάντα εκτός των τειχών και να κάνει αισθητη την παρουσία της στο εξωτερικό;

– Αν παίζεις με αγγλικό στίχο δεν νομίζω ότι είναι εμπόδιο το να βγεις εξω. Σίγουρα είναι ρισκο… εμείς και μερικοί άλλοι το παίρνουμε αυτό το ρίσκο και γουσταρουμε. Βλέπω όλο και πιο πολλές ελληνικές μπάντες να κάνουν τουρ και μου αρέσει αυτό. Εξαλλου έχουμε πολύ καλές μπάντες.

– Μιας και μπορείτε να χαρακτηριστείτε ως μία νέα ελληνική μπάντα, πώς βλέπετε τις κινήσεις της εγχώριας μουσικής σκηνής. Σίγουρα κάτι κινείται, αλλά τι είναι αυτό;

– Κινείται πολύ η underground μουσική σκηνή εδώ και χρόνια. Απλά επιτέλους βρέθηκε και κοινό να τη στηριξει. Η μεγάλη διαφορά πλέον στην ελληνική σκηνή είναι ότι υπάρχει κοινό,έφυγε η σαπίλα του παρελθόντος… νέος κόσμος πάει σε live και γουστάρει. Βλέπω ανεξάρτητες μπάντες να γεμίζουν τα μεγαλύτερα venues της Αθήνας και γουστάρω. Και οι τύποι απ’τις πολυεθνικές εταιρίες που τόσα χρόνια μας πήξανε στην κονσέρβα τρίβουν τα μάτια τους…

– Επόμενη ερώτηση κάτι που θα ταιριάζε σε κάθε ελληνική μπάντα με αγγλόφωνα τραγούδια. Γιατί αυτή η επιλογή; Υπάρχει περίπτωση ακούσουμε ποτέ τραγούδια σας με ελληνικό στίχο;

– Αγαπώ τη γλώσσα μας αλλά όχι, ποτέ. Νομιζω πως αν θες να περάσεις τα σύνορα πρέπει να μιλάς αγγλικά, ανάλογα βέβαια και το μουσικό είδος που παίζεις. Δεν είμαστε ούτε ethnic, ούτε folk, ούτε dance, οπότε… μη το πάρετε στραβά, αλλά rock ‘n roll are american words.

– Και λίγο πριν το τέλος.. πείτε μας τι έχουμε να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον; Αυτή τη στιγμή σε τι φάση σας πετυχαίνουμε; Υπάρχουν άμεσα ή έμμεσα σχέδια;

– Μας πετυχαίνετε με μια πίτσα αγκαλιά,στο διάλειμμα από τις ηχογραφήσεις του νέου μας δισκου. Οπότε σύντομα με νέο δισκο,τουρ εντός και εκτός Ελλάδας,εμφάνιση μαζί με τους Black Keys στο Rockwave festival και ελπίζουμε σύντομα μαζί σας στα όμορφα Γιάννενα που αγαπάμε! (Άραγε το φεστιβάλ ΡΑ.Σ.Π.Ι. το κάνετε ακόμα?)

Σας ευχαριστούμε Γωγώ και Κική, stay cool!

Εμείς ευχαριστούμε τους The Big Nose Attack για όλο το παραπάνω και ευχόμαστε τα τελευταία τους λόγια να μην είναι τυχαία. 🙂

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους The Big Nose Attack :

Find them on FB

Eπιμέλεια συνέντευξης : Γεωργία Καμίδου και Κική Παπαδαμιανού, εκπομπή “Whiskey & the Rain” (https://www.facebook.com/Whiskeyandtherain.raspistation/timeline)

Φωτογραφικό υλικό : Φωταγραφικό αρχείο των The Big Nose Attack

Interview με τους 1000 mods

Από τη μέρα που ανακοινώθηκε η εμφάνισή των 1000 mods στα Ιωάννινα, ο κόσμος δε σταμάτησε να το συζητάει. Καιρό τώρα όλοι ανυπομονούσαν γι αυτήν τη στάση, αφού η απουσία τους τα τελευταία χρόνια από αυτήν την πόλη ήταν αισθητή. Να που ήρθε η στιγμή να τους απολαύσουμε κ με αφορμή αυτή τη βραδιά, μιλήσαμε μαζί τους κ σας ετοιμάσαμε αυτήν την συνέντευξη εφ όλης της ύλης.

Πάμε να την απολαύσουμε;!

– Ας αρχίσουμε με τα κλασσικά… Θέλετε να μας πείτε δύο λόγια για την ιστορία σας; Από πότε υπάρχετε ως μπάντα και αν και πάνω κάτω όλοι ξέρουμε, πώς προέκυψε το όνομά σας;

– Καλησπέρα,είμαστε οι 1000 mods και με αυτή τη σύνθεση είμαστε από το 2006 ! Το όνομα προέκυψε το 2005 από το Χιλιομόδι, το όνομα του χωριού που καταγόμαστε οι 3 από τους 5 που είμαστε τότε στην μπάντα και κάναμε τα πρώτα τζαμαρίσματα.

– ΄Οταν πρωτοσχηματιστήκατε τι είχατε στο μυαλό σας; Μπορούσατε να φανταστείτε ότι θα έχετε την επιτυχία που γνωρίζετε τώρα;

– Σε καμία περίπτωση διότι απλά το μόνο πράγμα που είχαμε στο μυαλό μας ήταν ο ενθουσιασμός και η πόρωση του να τζαμάρουμε , να πειραματιστούμε , να ανακαλύψουμε και να μοιραστούμε μουσικές και ιδέες ο ένας με τον άλλον , σίγουρα όμως είχαμε, όπως όλοι , όνειρα και βλέψεις στο να ακουστεί η μουσική μας.

– Ποια είναι η πιο σημαντική στιγμή για την ως τώρα πορεία και παρουσία σας;

– Πολλές ,αν πούμε μόνο μια θα αδικήσουμε τις υπόλοιπες διότι όλη η έως τώρα πορεία που έχουμε διαγράψει είναι αλυσιδωτή και υπήρξαν πολλές σημαντικές δυνατές στιγμές , αλλά ας αναφέρουμε την πιο πρόσφατη που είναι η συναυλία που δώσαμε στο gagarin 205 παρέα με τους sadhus τον περασμένο Δεκέμβριο

– Ο νέος σας δίσκος κυκλοφόρησε πριν περίπου ένα χρόνο. Με τι καταπιάνεται και με ποιο τρόπο διαφοροποιείται από τον προηγούμενο;

– To vultures θα έλεγα ότι είναι αρκετά πιο μικρο σε διάρκεια και έχει μια σφικτή και επιθετική προσέγγιση στην παράγωγη σε σχέση με αυτή του super van vacation το όποιο είναι μεγαλύτερης διάρκειας και οι συνθέσεις του είναι πιο open με μια τελείως jam αισθητική, αυτές οι κύριες διαφορές. Επίσης ίσως το γεγονός οτι στο vultures υπάρχει μια πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα παρόλο που είναι πιο “γυαλισμενο” σε αντίθεση με αυτήν του Supervan που έχει πιο desert ατμόσφαιρα.

– Ποιά διαδικασία ακολουθείτε όταν γράφετε μουσική; Τζαμάρετε όλοι μαζί μέχρι να βρείτε κάτι που σας αρέσει ή είναι κάτι πιο συγκεκριμένο;

– Συνήθως το πρώτο , με τζαμ αρκετό, όμως δεν λείπουν και φορές που μπορεί να δουλέψουμε πάνω σε ήδη προχωρημένες και ανεπτυγμένες ιδέες από μια κιθάρα η από μια φωνή η και συνδυαστικά

– Στη σημερινή εποχή, μέσα προβολής και διαφήμισης της δουλειάς σας είναι και οι ιστότοποι όπως το facebook. Πέραν αυτού όμως, οι ιστότοποι αυτοί επιτρέπουν στους καλλιτέχνες να έχουν και ένα feedback σχετικό με την αποδοχή ή όχι του προϊόντος που λανσάρουν. Γενικά, θεωρείτε ότι σας έχει βοηθήσει εσάς το ίντερνετ στην προώθηση της δουλειάς σας και πόσο αντιπροσωπευτικό πιστεύετε ότι είναι το feedback αυτό;

– Το feedback είναι αρκετά θετικό και η αλήθεια είναι ότι ανήκουμε σε αυτή τη γενιά των συγκροτημάτων που μεγάλωσε και γαλουχήθηκε από αυτά τα μέσα και σίγουρα προ fb. Για παράδειγμα το my space το οποίο διαμόρφωσε μια ολόκληρη κουλτούρα και άφησε την παρακαταθήκη του σαν έναν νέο τρόπο προσέγγισης της μουσικής και από την μεριά των μουσικών αλλά και από αυτή των ακρότατων και των fans δίχως μεσάζοντες αρκετά μακριά από την ήδη παρακμάζουσα απαρχαιωμένη λογική και πρακτική της μουσικής βιομηχανίας άξιος συνεχιστής νομίζω οτι είναι το bandcamp αν και έχει μια αρκετά διαφορετική λογική πιστεύω η βάση είναι η ίδια δηλαδή η απανταχού εξερεύνηση ανακάλυψη και στήριξη νέων μουσικών άμεσα και αδιαμεσολάβητα

– Τι σας αρέσει περισσότερο στην ελληνική μουσική σκηνή και τι σας ενοχλεί περισσότερο; Μπόρειτε να μας πείτε κάποιες μπάντες ή καλλιτέχνες από τη εγχώρια σκηνή που ξεχωρίζετε;

– Μας αρέσει που έχει πραγματικά μεγαλώσει όλο αυτό και μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο και από όλες αυτές τις μπάντες αλλά ταυτόχρονα και από τον κόσμο που έχει αγκαλιάσει τη σκηνή και γουστάρει και είναι ανοικτός Μας ενοχλεί που χάνουμε αρκετές μεγάλες και σημαντικές συναυλίες διότι μπορεί να βρισκόμαστε στον δρόμο για τουρ η να παίζουμε κάπου αλλού! χαχα!

– Όσον αφορά τώρα το live στα Ιωάννινα. Το τοπικό κοινό το περίμενε και το περιμένει ακόμα με ανυπομονησία, εσείς όμως, τι προσδοκίες έχετε γι αυτό το βράδυ;

– Εμείς περιμένουμε αρκετά χρόνια αυτή την ευκαιρία να παίξουμε στην πόλη σας ! Αν και παίξαμε πέρσι μαζί με τους VIC κσι τους Last Rizla στο χωριό των villagers (Μελιγγοι δωδωνης ) και πριν από αρκετά χρόνια 2009 στο φεστιβάλ του ΡΑ.Σ.Π.Ι. Δεν είχε προκύψει να παίξουμε σε έναν αμιγώς live χώρο έως τώρα! για αυτό και εμείς την επόμενη Παρασκευή στο facrory of sound θα ανταποδώσουμε αυτό το θετικό feeedback και την ανυπομονησία που είχαμε και μεις με την σειρά μας παρέα με τους Heritage και τους Rebus’Hole .

– Και τώρα κάτι τελευταίο για εσάς. ττυχε κάποια μελλοντικά σχέδια;

– Τα άμεσα σχέδια μας μετά το live στο factory είναι το Live της Κυριακής στο Ιβανωφείο στη Θεσσαλονίκη ενώ θα επισκεφθούμε την Κύπρο και θα παίξουμε στην Λάρνακα ( 15/4). Στη συνέχεια θα περιοδεύσουμε παρέα με τους Αμερικάνους Αtomic Βitchwax στην κεντρική Ευρώπη τέλη Απριλίου μέχρι μέσα Μαΐου . Έπειτα περιμένουμε να ανακοινωθούν κάποια φεστιβάλ στην Ελλάδα και στην Ευρώπη που θα συμμετεχουμε ενώ θα συνεχίσουμε την προώθηση του vultures και θα προσπαθήσουμε να επισκεφτούμε όσον το δυνατόν περισσότερες πόλεις στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο ! Στη συνέχεια λογικά κάπου το χειμώνα θα ξεκινήσουμε την διαδικασία προ παραγωγής του νέου μας δίσκου.

Σας ευχαριστούμε για την συνέντευξη και το ενδιαφέρον! Τα λέμε την 27η !καλή συνέχεια

Cheers!

Αυτά είχαν να μας πουν οι 1000 mods και εμείς τους ευχαριστούμε για όλα ! Ελπίζουμε να απολαύσετε αυτή τη συνέντευξη όσο κ εμείς. Ραντεβού όλοι στο live που θα κάνει πανικό !

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους 1000 mods :

https://www.facebook.com/1000mods/timeline

Φωτογραφικό υλικό : Φωταγραφικό αρχείο των 1000 mods

Interview με τους Deep in the top

Tους γνωρίσαμε πριν μερικά χρόνια όταν ήρθαν ως φιλοξενούμενοί μας στο φεστιβάλ που διοργανώσαμε τον Οκτώβρη του 2013. Από τότε και έπειτα το όνομά τους φιγουράρει σε ολοένα και περισσότερα live, festival και συνεργασίες. Εμείς του ξέρουμε, αλλά θέλαμε να τους γνωρίσετε λίγο καλύτερα κ εσείς… πάμε λοιπόν;!

– Θα αρχίσουμε με κάτι κλασσικό που θα σας ρωτάνε όλοι. Από πότε υπάρχετε σαν μπάντα και πώς προέκυψε το όνομά σας;

– Η μπάντα μας υπάρχει 4 χρόνια τώρα, ξεκινώντας από τα τελευταία χρόνια του λυκείου και φτάνοντας μέχρι και σήμερα στα φοιτητικά. Το όνομά μας είναι μια μίξη των ονομάτων δύο συγκροτημάτων που τοτέ, στις αρχές μας, θεωρούσαμε ότι χαρακτηρίζουν τν ήχο μας. Είναι οι Deep Purple και οι ZZ Top. Βέβαια αργότερα οι μουσικές μας και ο ήχος μας άλλαξε και αλλάζει συνεχώς, αλλά το όνομα έμεινε.

– Πώς θεωρείτε ότι είναι η σχέση μεταξύ σας; Υπάρχουν στιγμές που νιώθετε ότι δημιουργούνται φυσιολογικές προστριβές και πού μπορεί να οφείλονται;

– Οι σχέσεις μεταξύ μας ήταν πάντοτε πολύ καλές, αδελφικές. Γνωριζόμασταν –όχι όλοι με όλους- από πριν ακόμα κάνουμε το γκρουπ και η κοινή αυτή πορεία και οι εμπειρίες που μοιραστήκαμε μας έφεραν πιο κοντά. Είμαστε κολλητάρια και ‘on’ και ‘off’ stage. Σίγουρα, όπως και σε κάθε ομάδα ανθρώπων, δεν μπορούν όλα να είναι πάντα ρόδινα, έτσι και στη δική μας ομάδα υπάρχουν στιγμές εντάσεων τις οποίες όμως αντιμετωπίζουμε με τη συζήτηση. Σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε ο καθένας σκέφτεται λίγο πολύ τι θέλει από τη ζωή του και φυσικά στη ζωή όλων μας σημαντικό κομμάτι είναι οι Deep in the Top. Οι διαφωνίες μας περισσότερο υπάρχουν λόγω των διαφορετικών προτεραιοτήτων που θέτει ο καθένας μας για τη συνέχεια. Παρ’ όλα αυτά οι Deep in the Top έχουν ακόμα δρόμο μπροστά τους.

– Γενικά, βλέπουμε ότι υπάρχετε λίγα χρόνια σαν μπάντα αλλά παρ όλα αυτά θα σας χαρακτήριζε κανείς δραστήριους. Έχετε κάνει τόσα πόλλα για τα δεδομένα αυτά. Θεωρείτε ότι αυτό οφείλεται στην αγάπη σας για το μπλουζ και τι είναι το μπλουζ για τον καθένα από εσάς ξεχωριστά;

– Όπως είπαμε και πριν είμαστε πολύ καλή παρέα, οπότε έχουμε και πολύ όρεξη να κάνουμε πράγματα μαζί. Η αγάπη μας για το blues είναι αυτό που μας ένωσε. Η μουσική αυτή μπορεί να είναι τόσο μοναχική, αλλά και τόσο παρεΐστικη ταυτόχρονα. Άλλες φορές τραγουδάμε την κακοκεφιά και άλλες την ευτυχία. Ό, τι πρόβλημα έχουμε μεταφράζεται σε μελωδία, και όποια μελωδία, σε συναίσθημα!

– Είδαμε πρόσφατα τη Θεσσαλονίκη αλλά και κάθε φορά που σας συναντάμε επί σκηνής ότι είστε ιδιαίτερα αγαπητοί στο κοινό και αυτό φαίνεται και από την αλληλεπίδραση και την επικοινωνία που υπάρχει μεταξύ σας κατά τη διάρκεια ενός live. Αυτό είναι αποτέλεσμα εμπειριών που έχετει βιώσει ή κάποιο φυσικό χαρακτηριστικό σας;

– Η επικοινωνία αυτή πηγάζει από τη δική μας επικοινωνία πάνω στη σκηνή. Αγαπάμε να συνομιλούμε με το κοινό μας κατά τη διάρκεια του live. Όχι αναγκαστικά τόσο άμεσα όσο τα λόγια, αλλά και με την ταύτιση του καθενός από κάτω με τους πάνω και αντίστροφα. Ποιο το νόημα άλλωστε αν παίζουμε μόνο για μας;

– Ποια η γενικότερη σχέση σας με τη μουσική και πώς βλέπετε το μέλλον της στη χώρα μας;

– Δύσκολή ερώτηση… Νομίζω πως πρώτα πρέπει να πάρεις ό, τι σου προσφέρει αυτός ο τόπος, αλλά το επόμενο βήμα είναι να φύγεις στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα η μουσική μας μάλλον εκτιμάται τόσο όσο έξω. Οι ευκαιρίες είναι λίγες.

– Έχουμε δει και ακούσει και δικές σας δουλειές. Ποια είναι η κύρια πηγή της έμπνευσής σας;

– Χμμμμμμμμ…. Οι γυναίκες!

– Θεωρείτε ότι υπάρχουν ευκαιρίες ανάδειξης για μία τοπική μπάντα σαν εσάς και ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας;

– Μυστικό για την επιτυχία δεν υπάρχει. Τουλάχιστον εμείς δεν το ξέρουμε! Για να αναδειχθεί μια μπάντα θέλει υπομονή, ικανότητα, ταλέντο, καλή μουσική και φυσικά …γνωριμίες! Δεν είναι τόσο εύκολο…

– Έχετε να μας διηγηθείτε κάποια ιστορία από κάποια εμφάνισή σας που θα σας μείνει αξέχαστη;

– Μια φορά κι έναν καιρό…. Παίζαμε λοιπόν το live μας ανέμελοι και χαρούμενοι, ως που κάποια στιγμή κόβεται το ρεύμα! Σαστισμένοι κοιταχτήκαμε και είπαμε χαρακτηριστικά –με τα μάτια όλα αυτά- «Τι φάση;;;» Ε τελικά, ο Φίλιππος (ντράμερ) παίρνει την πρωτοβουλία, μιας και ήταν ο μόνος που μπορούσε να ακουστεί- και αρχίζει ένα διαβολικό ντραμ σόλο που ξεσήκωσε το μαγαζί! Σταδιακά μπήκαμε και οι υπόλοιποι και συνεχίσαμε ως δια μαγείας το τραγούδι από ‘κει που το είχαμε σταματήσει! Κοιταχτήκαμε και είπαμε -πάλι με τα μάτια- «Καλά ντάξει… το σκίσαμε!»… Πριν καλά καλά τελειώσουμε τη δια τοις όμμασι συνομιλία ΤΣΑΚ! ξαναπέφτει το ρεύμα… Να μην πολυλογούμε ξαναρχίζουμε, ξαναπέφτει το ρεύμα! Γα*^%$*το και τέτοια! Τελικά μπορέσαμε με τα πολλά να συνεχίσουμε το live, το οποίο έφτανε στο τέλος του, σαν βρεγμένες γάτες! Κάποιος δεν ήθελε να γίνει αυτό το live χεχεχεχεχε….

– Και ας έρθουμε τώρα στο “Thess Blues?” Festival. Πώς σας φάνηκε σαν εμπειρία η διαδικάσια για το στήσιμο ενός τέτοιου event και αν έχετε σκοπό να το καθιερώσετε και τα ερχόμενα χρόνια; Η πόλη σας στήριξε στο εγχείρημα αυτό κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών καθώς και την μέρα πραγματοποίησής του;

– Η εμπειρία ήταν φοβερή! Μπορέσαμε και φέραμε εις πέρας κάτι το οποίο συζητούσαμε για καιρό και είμαστε πολύ χαρούμενοι γι΄ αυτό! Βέβαια το τρέξιμο που ρίξαμε ήταν πολύ και κουραστήκαμε αρκετά. Τα αποτέλεσμα όμως μας αποζημίωσε και τέλος καλό όλα καλά. Είχαμε όρεξη και φίλους που μας βοήθησαν όπως μπορούσαν.Την ημέρα του φεστιβάλ, ο κόσμος ήταν πολύ περισσότερος από αυτόν που περιμέναμε, που σημαίνει ότι η προώθηση που κάναμε, η αγάπη που βάλαμε σ’ αυτό, συν την πρωτοτυπία του εγχειρήματος απέδωσαν καρπούς. Για το επόμενο το συζητάμε ακόμα. Θέλουμε πολύ να το ξανακάνουμε, αλλά θα πρέπει οι συνθήκες να είναι ευνοϊκές και εμείς να έχουμε χρόνο και αντοχές να διαθέσουμε σ’ αυτό γιατί όπως διαπιστώσαμε από πρώτο χέρι, θέλει να είσαι εκεί 24 ώρες το 24ωρο!

– Για το τέλος, κάτι εξίσου κλασσικό με την αρχή. Ποια τα άμεσα ή έμμεσα σχέδια σας για το μέλλον; Τι έχουμε να περιμένουμε από τους Deep in thetop κύριοι;

– Ένα βασικό πράγμα που θέλουμε να κάνουμε είναι να γράψουμε τον επόμενο δίσκο μας. Έχουμε πολύ υλικό και θέλουμε να το αξιοποιήσουμε και να του φερθούμε όπως πρέπει, με αγάπη! Οπότε αυτό είναι το κυριότερο. Κατά τα’ άλλα συνεχίζουμε τις live εμφανίσεις μας και όπως πάντα λατρεύουμε να φεύγουμε και εκτός Θεσσαλονίκης!

Ευχαριστούμε πολύ τους Deep in the top γι αυτή τη συνέντευξη. Τους ευχόμαστε καλή συνέχεια στη μουσική τους πορεία.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους Deep in the top :

https://www.facebook.com/deepinthetop/timeline

Eπιμέλεια συνέντευξης : Γεωργία Καμίδου και Κική Παπαδαμιανού, εκπομπή “Whiskey & the Rain”
Φωτογραφικό υλικό : Φωταγραφικό αρχείο από Deep in the top

Interview με τους King Medicine

Βρεθήκαμε σε live τους στα πλαίσια της περιοδείας που έκαναν με τους Ιταλούς Line Out. Δεν τους είχαμε ξανά συναντήσει, αν και κάποια φήμη είχε φτάσει στα αυτιά μας γι αυτούς. Πήραμε μια γεύση και ομολογουμένως αυτό που είδαμε και ακούσαμε ήταν καλύτερο απ ότι μπορούσαμε να φανταστούμε ως τότε. Έτσι σκεφτήκαμε, γιατί να μην τους συστήσουμε και σε εσάς ;! Η επαφή έγινε, τα στοιχεία δόθηκαν, η συνεντεύξη πραγματοποιήθηκε και τώρα λίγες εβδομάδες μετά – ε, ναι.. θα μας συγχωρήσετε λίγο λόγω εξεταστικής – σας παρουσιάζουμε με πολλά χαμόγελα τους King Medicine από την Αθήνα.

Ας αρχίσουμε λοιπόν!

– Ας ξεκινήσουμε με κάτι κλασσικό. Πώς προέκυψε η ιδέα της γέννησης μιας μπάντας; Από πότε υπάρχετε ως σχήμα και.. γιατί King Medicine;

– Η μπάντα προϋπήρχε από το 2009 με άλλο όνομα (Another One Falls) και διαφορετικά μέλη. Μετά απο πολλές αλλαγές καταλήξαμε στο τελικό line-up το 2011 και το 2014 αποφασίσαμε να αλλάξουμε όνομα. Kυρίως γιατί το προηγούμενο ήταν κάτι που είχε συμφωνηθεί με προηγούμενα μέλη και γιατί δεν μας εξέφραζε πλέον. Το King Medicine έχει διάφορες ερμηνείες, εμείς το βρήκαμε μεσώ ενός τραγουδιού των Jets To Brazil, μας άρεσε και το υιοθετήσαμε.

– Γενικά, αποτελείτα μία punk rock μπάντα. Τι είναι το punk για σας; Ως προς τη μουσική αλλά και το ήθος. Η punk μουσική και γενικότερα αυτή η νοοτροπία έχει να κάνει καθαρά με την αντίδραση κοινωνικά και μουσικά;

– Το Punk Rock είναι ένα μουσικό είδος που σχεδόν και οι 4 αγαπήσαμε από μικροί. Ίσως να ακούγεται λίγο κοινότυπο, αλλά το να δημιουργείς μια παρέα μέσα από την μουσική και να μπορείς κάθε φορά που παίζεις να κάνεις την ‘αυτο-κάθαρση΄ σου, είναι αυτό που σε κάνει να συνεχίζεις να παίζεις. Βέβαια, υπάρχουν και δύσκολες στιγμές, είτε επειδή δεν υπάρχουν λεφτά να επενδύσεις σε αυτό, ή γιατί πολλές φορές η συνύπαρξη 4 ατόμων σε κάτι τόσο δημιουργικό δεν είναι πάντα εύκολη. Αυτό κάνει την ενασχόληση σου με την μουσική να μην γίνεται και ποτέ βαρετή. Για το αν η ίδια η μουσική μπορεί να φέρει όπως λες την ‘αντίδραση΄ σε ό,τι δεν μας αρέσει δεν είναι κάτι μετρήσιμο, αλλά τουλάχιστον σε κάνει να συνειδητοποιείς πολλά πράγματα για την κοινωνία και τις προσωπικές σχέσεις, κάτι που σε ωθεί στο να αλλάξεις προς το καλύτερο. Στο τέλος μάλλον αυτό είναι και το πιο σημαντικό.

– Ποιες μπορεί να είναι οι επιρροές μουσικά ; Υπάρχουν κάποιες μπάντες του είδους που ξεχωρίζετε και θαυμάζετε, είτε εγχώριες, είτε του εξωτερικού ;

– Όπως είναι φυσικό, σε μια μπάντα με 4 άτομα ο καθένας από μας ακούει διαφορετικά πράγματα αλλά επειδή είμαστε πρώτα απ’ όλα φίλοι και έχουμε καθημερινή σχέση, πολλές φορές μπορεί κάποιος από μας να προτείνει να ακούσουμε κάποια μπάντα, και έτσι μετά να ΄κολλήσουμε΄ όλοι. Ο καθένας από μας βάζει τα δικά του στοιχεία στην μουσική που γράφουμε. Από την άλλη υπάρχει μια κοινή γραμμή σε ό,τι κάνουμε. Στην ουσία, ο ένας επηρεάζει τον άλλον και έτσι δημιουργείται ένα αποτέλεσμα που στο τέλος μας ικανοποιεί όλους. Βέβαια ίσως ο μπασίστας μας θα προτιμούσε να παίζαμε Glam Rock. Σε γενικές γραμμές η Punk Rock/Emo σκηνή των 90s και έπειτα, το Grunge και το Hardcore Punk της δεκαετίας του 80′ μας έχει επηρεάσει αρκετά. Σίγουρα μας επηρεάζουν και οι μπάντες στην Ελλάδα οι οποίες αυξάνονται και γίνονται ολοένα και καλύτερες. Ο κόσμος που ασχολείται με την ‘underground’ μουσική είναι λίγος και αυτό έχει ως συνέπεια να ανοίγεσαι σε διαφορετικά είδη μουσικής εντός μιας τέτοιας σκηνής επειδή σου αρέσει αυτό που ακούς ή επειδή θες να στηρίζεις τέτοιες προσπάθειες. Έτσι, το αποτέλεσμα είναι να δημιουργούνται σχέσεις και φιλίες από τις διαφορετικές μουσικές σκηνές και μπάντες, όπου ο ένας επηρεάζει τον άλλον.

-Είναι εύκολο να βρείτε μέρη να κάνετε live; Πόσο εύκολο η δύσκολο είναι το στήσιμο ενός τέτοιου εγχειρήματος;

– Γενικά είναι εύκολο. Αν και πέρυσι ειδικά πολλοί χώροι που έκαναν αξιόλογη προσπάθεια έκλεισαν, πάντα θα βρίσκεται κάτι στο οποίο θα μπορείς να διοργανώσεις ένα live είτε αυτό είναι στέκι ή σε μαγαζί κτλ. καθώς και άτομα πρόθυμα να σε βοηθήσουν να στήσεις κάτι τέτοιο. Το μόνο ας πούμε δύσκολο είναι το ότι πρέπει να έρθεις σε επαφή με διαφορετικά άτομα για να συνεννοηθείς και έτσι ίσως υπάρχει μια μικρή καθυστέρηση στο πώς κυλάνε τα πράγματα. Ωστώσο είναι μια πολύ δημιουργική διαδικασία και σίγουρα σε γεμίζει κάθε φορά που διοργανώνεις μια τέτοια φάση.

– Εμείς σας συναντήσαμε πρώτη φορά επί σκηνής στην περιοδεία σας με τους LineOut. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία; Τι πιστεύετε ότι σας έδωσε αυτή η εμπειρία;

– Ο φίλος μας ο Γιώργος από Wish Upon a Star μας έκανε το κονέ. Οι Lineout έψαχναν μία μπάντα να τουράρουν μαζί στην Ελλάδα και τους παρέπεμψε σε εμάς. Πρώτα απ’ όλα όσο κλισέ και αν ακούγεται κάναμε καινούργιους φίλους. Πραγματικά περάσαμε τέλεια αυτές τις 4 μέρες. Επίσης σίγουρα μάθαμε πολλά απο μία μπάντα που τεχνικά παίζει καλύτερα απο εμάς και ίσως λειτουργεί λίγο πιο “επαγγελματικά”. Lineout αν το δείτε αυτό “Porco Dio”!

-Γνωρίζουμε ότι έχετε κυκλοφορήσει πρόσφατα μία νέα δουλειά. Κατ αρχάς συγχαρητήρια για το αποτέλεσμα που βγαίνει ηχητικά. Πάνω σ αυτό όμως, θέλετε να μας πείτε μερικά λόγια για τη διαδικασία της δημιουργίας μιας τέτοιας δουλειάς; Από τη στιγμή που ξεκινάς να γράφεις στίχους και να συνθέτεις έως όταν επιτελούς μπαίνεις στο studio και ηχογραφείς.

– Σε γενικές γραμμές δεν έχουμε συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίο γράφουμε καινούργια κομμάτια. Μπορεί για παράδειγμα, ένα κομμάτι να προκύψει ενώ τζαμάρουμε στο στούντιο και αν μας ακουστεί καλό να το κρατήσουμε. Άλλες φορές μπορεί κάποιος απο τους κιθαρίστες, κυρίως, να φέρει κάτι πιο ολοκληρωμένο ή μια ιδέα που στο τέλος θα πάρει μορφή και θα γίνει κομμάτι. Αν και δεν έχουμε τόση μεγάλη εμπειρία στην διαδικασία της ηχογράφησης, αυτές οι λίγες ώρες που μια μπάντα μπαίνει σε ένα στούντιο και καλείται να ηχογραφήσει είναι πολύ σημαντικές. Στην ουσία παράγει κάτι που στην συνέχεια θα φτάσει στα αυτιά του κόσμου. Έτσι, το αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι όσο καλύτερο γίνεται. Στο τελευταίο μας EP συμμετείχαμε ενεργά στην παραγωγή και την ηχογράφηση, αφουγκραστήκαμε το πόσο δύσκολη είναι η όλη διαδικασία, αλλά από την άλλη πόσο επιβραβευτικό είναι για μια μπάντα στο τέλος να είναι ευχαριστημένη με το υλικό που κρατάει στα χέρια της.

– Ποια είναι όμως τα μελλοντικά σας σχέδια; Θα έχουμε να περιμένουμε και άλλες live εμφανίσεις στο νέο αυτό έτος;

– Αυτό το καιρό προσπαθούμε να κανονίσουμε μερικές συναυλίες ακόμα και συνεχίζουμε να γράφουμε κομμάτια για μελλοντική δουλειά.

Σας ευχαριστούμε και καλή συνέχεια!
Σάββας, Ντίνος, Γρηγόρης & Πάνος.

Αυτά είχαν να μας πουν οι King Medicine και εμείς τους ευχαριστούμε εκ βαθέων. Τους ευχόμαστε καλή και δημιουργική συνέχεια σε αυτά που κάνουν.
Ελπίζουμε να πήρατε και εσείς μία μικρή γεύση για το τι είναι οι King Medicine, να ψάξετε λίγο τη δουλειά τους και κάποια μέρα, γιατί όχι, να τους δείτε live, γιατί τότε, τα πράγματα πάντα είναι καλύτερα.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους King Medicine :
https://kingmedicineband.bandcamp.com/

Επιμέλεια συνέντευξης : Γεωργία Καμίδου και Παπαδαμιανού Κική, εκπομπή “Whiskey & the Rain”

Πηγή Φωτογραφικού υλικού : Φωτογραφικό υλικό King Medicine

Interview με τους Wish Upon A Star

Οι Wish Upon A Star αποτελούν μία από τις πιο αγαπημένες μπάντες που έχουμε φιλοξενήσει ως σύλλογος σε φεστιβάλ. Δεν είναι μόνο η μουσική τους, η επαφή που έχουν με τον κόσμο κατά τη διάρκεια της εμφάνισής τους, ούτε η χημεία που έχουν μεταξύ τους. Είναι όλα αυτά μαζί και κάτι παραπάνω, είναι η αφοσίωση τους και το πάθος τους σ αυτό που κάνουν, είναι η επιμονή τους μέχρι του ιδανικού αποτελέσματος, είναι ο δυναμισμός τους και η σιγουριά τους επί σκηνής και είναι και οι ψυχές τους που μοιάζουν ακόμα παιδικές! Εμείς λοιπόν όπως θα καταλάβατε τους γνωρίσαμε πάνω κάτω, θέλαμε όμως να μάθετε και εσείς γι αυτούς γιατί πρόκειται για μία μπάντα που όσοι από εσάς δεν γνωρίζουν, επιβάλλεται να μάθουν. Και αυτούς και κυρίως τη μουσική τους.

Ας αφήσουμε τα πολλά λόγια όμως τώρα κι ας δούμε τι μας είπαν…

– Για αρχή ίσως η πιο κλασσική ερώτηση που μπορεί να σας κάνει κανείς. Από πότε υπάρχετε ως μπάντα και πώς πρόεκυψε το όνομά σας;

– Γεια χαρά κορίτσια! Με τη συγκεκριμένη σύνθεση υπάρχουμε από το 2009, όμως το όνομα προέκυψε κάποια χρόνια πριν όταν σπουδάζαμε στο Ρέθυμνο και είχαμε ξεκινήσει τα πρώτα μας βήματα ως συγκρότημα.

– Γενικά γνωρίζουμε ότι είστε αρκετά δραστήριοι και έχετε κάνει πολλά live ως τώρα και σε Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ποιο είναι το μυστικό σας για την επίτευξη τόσων επιτυχημένων συνεργασιών;

– Δεν υπάρχει μυστικό επιτυχίας! Διάθεση πρέπει να υπάρχει για όλο αυτό που κάνουμε και όρεξη για αρκετή δουλειά. Είμαστε τυχεροί διότι η σκηνή στην οποία ανήκουμε μπορεί να είναι μικρή όμως ο κόσμος που την αποτελεί δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον και είναι αρκετά δραστήριος. Τέλος χρειάζονται και πολλές ώρες πάνω από έναν υπολογιστή για να κανονιστούν όλα αυτά!

– Πώς βλέπετε το κοινό συγκριτικά από πόλη σε πόλη και από χώρα σε χώρα; Υπάρχει κάποιο που είναι πιο ένθερμο;

– Υπάρχουν μερικές πόλεις στην Ευρώπη στις οποίες ο κόσμος ξέρει να περνάει πολύ καλά και μας κάνουν να αισθανόμαστε σα να παίζουμε στην πόλη μας. Δε θα ξεχάσουμε ποτέ τις πρώτες συναυλίες μας στη Λειψία(Γερμανία) και το Krajlevo (Σερβία) γιατί εκεί έχουμε ζήσει από τις πιο όμορφες στιγμές μας σαν μπάντα.Σίγουρα σε μικρότερες πόλεις και ιδιαίτερα στα Βαλκάνια που δεν γίνονται τόσα πολλά live όσα στη δυτική Ευρώπη το κοινό είναι πολύ πιο άμεσο και εκδηλωτικό.Τέλος θα πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια με τη μεγάλη προσέλευση του κόσμου είναι κάτι παραπάνω από θετικό για εμάς.

– Έχετε πολλά χρόνια μουσικής πορείας στις πλάτες σας. Κατά πόσο είναι εύκολο να συνδυάσει κανείς μία full time δουλειά με την ενασχόλησή του με κάτι τόσο δημιουργικό όσο μία μπάντα;

– Δυστυχώς εμείς δεν έχουμε καταφέρει να συνδυάσουμε κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής! Όλοι μας αναγκαστικά απασχολούμαστε με part time δουλειές ώστε να υπάρχει χρόνος και δυνατότητα να μπορούμε να πραγματοποιούμε τα εκάστοτε σχέδια μας.

– Για την προώθηση της δουλειάς σας επιβάλονται και κάποιες περιοδείες, εντός και εκτός συνόρων. Αυτό το «φευγιό» μπορείτε να πείτε ότι σας χαρακτηρίζει; Δεν έχετε πολύτιμα «σκεύη» που αφήνοντάς τα πίσω, θα σας στερήσουν το οτιδήποτε;

– Όλα είναι θέμα επιλογών και προτεραιοτήτων. Το να μπορούμε να ταξιδεύουμε οπουδήποτε για να παίζουμε live είναι αυτό που μας γεμίζει και μας κάνει να περνάμε καλά. Επομένως δεν νιώθουμε ότι “επιβάλεται” να κάνουμε κάτι, αντίθετα αυτό το “φευγιό” είναι ένας από τους κυριότερους λόγους που παίζουμε μουσική.

– Έχετε να μοιραστείτε μαζί μας κάποια ανάμνηση από κάποια live εμφάνισή σας που ξεχωρίζει για εσάς;

– Έχουν συμβεί πάρα πολλά ευτράπελα κατά την διάρκεια των περιοδειών μας! Ορισμένα αξιοσημείωτα είναι πως έχουμε καταφέρει να χάσουμε το καράβι στη Βενετία, να κινδυνεύουμε να αποκλειστούμε στα χιόνια στο Τορίνο και να έχουμε καταλήξει να περιοδεύουμε με τα ΚΤΕΛ στην Ελλάδα επειδή το βαν μας είχε αφήσει κάπου κοντά στα Τέμπη!

– Μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας, πώς θεωρείτε ότι είναι πλέον οι σχέσεις μεταξύ σας;

– Πέρα από μπάντα είμαστε και φίλοι μεταξύ μας πάρα πολλά χρόνια και αυτό λειτουργεί πολύ θετικά γιατί γνωρίζει ο καθένας τις συνήθειες και τις ιδιοτροπίες του άλλου. Έχουμε καταφέρει η μπάντα να αποτελεί ένα κομμάτι της κοινής μας καθημερινότητας. Τσακωμοί και εντάσεις φυσικά και υπάρχουν όμως αυτό είναι φυσιολογικό γιατί οι ώρες που περνάμε μαζί είναι ατέλειωτες!

– Αυτήν τη στιγμή σε τι φάση σας πετυχαίνουμε; Έχουμε να περιμένουμε κάτι από εσάς στο άμεσο ή έμμεσο μέλλον;

– Το επόμενο μας live είναι στις 4 Απριλίου μαζί με τους Planet of Zeus και τους Tuber στην Ιερά Οδό.Πέρα απο αυτό μας πετυχαίνετε στην πιο δημιουργική φάση που έχουμε περάσει ποτέ. Γράφουμε τραγούδια για τον επόμενο μας δίσκο και ετοιμαζόμαστε να μπούμε στο studio για να τον ηχογραφήσουμε. Ελπίζουμε να είναι έτοιμος στις αρχές του καλοκαιριού.Τέλος εν όψη της κυκλοφορίας μας σχεδιάζουμε αρκετά live εντός και εκτός συνόρων.Φυσικά θα έρθουμε και στα Γιάννενα γιατί όπως σας έχω πει και από κοντά είστε από τους καλύτερους οικοδεσπότες που έχουμε συναντήσει!!!

Αυτά λοιπόν όσον αφορά τους Wish Upon A Star. Τώρα που διαβάσατε γι αυτούς σας δώσαμε αφορμή να ψάξετε και τις μουσικές τους.. είμαστε σίγουρες ότι δε θα το μετανιώσετε!! 😉

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους Wish Upon A Star :
http://wishuponastar.bandcamp.com/

Επιμέλεια συνέντευξης : Γεωργία Καμίδου και Κική Παπαδαμιανού, εκπομπή “Whiskey & the Rain”
Πηγή φωτογραφικού υλικού : Φωτογραφικό αρχείο των Wish Upon A Star

Interview with the LineOut

LineOut, μια μπάντα από ένα προάστιο του Μιλάνου, στα χνάρια μπαντών που σημάδεψαν τα εφηβικά μας χρόνια, ήρθαν στην ελλάδα για 4 συναυλίες σε Βόλο, Θεσ/νίκη, Αθήνα και Λάρισα (1-4 Γενάρη). Εγώ είχα την τύχη να μιλήσω με τον Κοντι (τον Φροντμαν) και να του παρω ενός είδους συνέντευξη πριν κάνουν το ταξίδι για την Ελλάδα. Ακολουθεί παρακάτω:

– Αρχικά, πότε, πού και πώς πάρθηκε η απόφαση για τη δημιουργία αυτής της μπάντας;

– Βασικά, πιστεύω ότι αυτή ειναι η δυσκολότερη δυνατή ερώτηση (γέλια). Όπως τα περισσοτερα παιδιά της ηλικίας μας, όταν είμασταν 14-15 χρονών, συνιθίζαμε να παίζουμε μετα το σχολειο, σ’αυτό που κάποτε ήταν το υπόγειο μου και έχουμε, πλεον, μετατρεψει σε χώρο για τις πρόβες μας. Αφιερώσαμε αρκετό χρόνο στο να παράγξουμε τη δυνατότερη δυνατή φασαρια, δοκιμαζοντας κοβερ σε μπαντες όπως Green Day, Blink 182, Pennywise κτλπ.

– Το ονομα “LineOut”, πώς προέκυψε;

– Το όνομα προέκυψε απλα όταν έπρεπε να δηλώσουμε συμμετοχή σε ενα διαγωνισμο, μας ρωτησαν “ποιο ειναι το όνομα της μπάντας σας?” και, αφοβα, είπαμε “LineOut”. Eκείνη ήταν η μέρα που γίναμε κι επίσημα μπάντα.

– Η σύνθεση και το στυλ μουσικής της μπάντας ήταν ανέκαθεν ίδια;

– Οχι, εγώ (Κόντι-Τραγουδιστής) και ο Σίμον (Ντράμμερ) ειμαστε οι μοναδικοί που είμαστε στην μπάντα απ’τις απαρχές της. Όταν ξεκινήσαμε αυτό το πρότζεκτ ήμασταν μια 5μελής ποπ-πανκ μπαντα, πραγμα λογικό, καθώς μας αρεσαν μπάντες όπως οι Fall Out Boy, oι Yellowcard, oι Green Day, αλλά ποτέ δεν το πήγαμε παραπέρα. Τότε τραγουδιστής ήταν, ο φίλος μας, ο Ντάριο και εγώ ημουν στην κιθάρα. Ε, ειμασταν απαράδεκτοοι και, να πω την αλήθεια, δεν υπήρχε αρκετος χώρος για βελτίωση και χημεία για να συνεχισουμε επαγγελματικά. Όλα αλλαξαν το ’12, όταν και η τελική ΄συνθεση έκλεισε: ο Μπίο (κιθάρα) και ο Τόμμυ (Μπάσσο) εισχώρησαν στο “πλοίο που βούλιαζε” και αρχισαμε να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους. Πρώτα απ’όλα, ειμαστε και φίλοι εκτός από μουσικοί που παίζουν στην ίδια μπάντα και αλληλοβοηθηθίκαμε στο να φτιάξουμε αυτό που τώρα λεγεται “LineOut”. Αυτοί οι 2 έφεραν ενα πιο “μέταλ” ήχο και πιο hardcore-melodic επιρροες, που, αναμιγνύοντας τες με τις δικές μας ιδέες κι ακούσματα, δημιούργησαν κάτι εντελώς νέο για εμάς. Οπότε, ναι, αλλάξαμε στυλ μουσικής, ακολουθώντας έναν πιο hardcore-melodic δρόμο.

– Στα κομμάτια σας, ειδικά στο πρώτο σας ΕΡ, μπορεί κανείς να παρατηρήσει επιρροές από μπαντες οπως Sum41, Rise Against κτλπ. Ποιες (άλλες) μπάντες σας επηρρέασαν;

– Όπως προείπα, όλοι στην μπάντα εχουμε διαφορετικές επιρροές. Ο Τόμμυ είναι μεταλάς (λατρέβει τη χέβυ μεταλ του 80, απο Metallica κι Iron Maiden μεχρι κατι τρασομπαντες όπως π.χ. Municipal Waste. Ο Μπίο κι ο Σιμον ειναι οι πιο punk/hardcore της μπαντας, αφου ακούνε Pennywise, Mute, Rancid, No Use For A Name, Millencolin κτλπ. Εγώ, προσωπικά, ειμαι φαν των NUFAN, των Mute και επιπλέον, μπορεί κανείς να βρει στο αυτοκίνητο μου CD των Flatliner, των Atlas Losing Grip, Authority Zero, Foo Fighters, Of Monster and Men, Bad Religion, A Wilhem Scream κ.α. Και προφανως, το ΕΡ είχε πανκροκ επιρροές κι από Sum-41 που ακούω γενικά.

-Πέραν από εσας, τι άλλες Ιταλικές μπάντες θα προτείνατε να ακούσουν αυτοί που σας ακούνε; (ειτε ιδιο είτε διαφορετικό ειδος)

– Συνιστω ανεπιφύλακτα τους Jet Market αν σας αρέσει το punk-rock και τους X-State Ride, 7 Years, Dead Drops (πρώην Beer Bong), Malemute Kid. Ενώ μπορείτε να τσεκάρετε και τους Quarentena που ειναι Ιταλικό Πανκ.

– Από Ελληνικές μπάντες;

– Η μοναδική μπαντα που είχαμε την τύχη να δούμε λάιβ ήταν οι Despite Everything, που ήταν σαπορτ στους ASTPAI στο τελευταίο τους ευρωπαϊκό τουρ, ε και ήταν ΤΡΟΜΕΡΟΙ. Ανυπομονώ να ακουσω κι άλλες ελληνικές μπαντες κατά τη διαρκεια της περιοδείας, καθως, πιστεύω οτι η ελληνική πανκ σκηνή ειναι καλύτερη της Ιταλικής

– Το ταξίδι από το Μιλάνο στην Ελλάδα, πώς προέκυψε;

– Α, πίστεψε με, μας αρέσει αυτή η χώρα, μιας κι εχουμε ερθει αρκετά για διακοπές. Ξαναπροσπαθησαμε να πραγματοποιήσουμε ενα τουρ πριν από μια 2ετία στην Ελλάδα, αλλά ναυάγησε, οποτε, τωρα και με αφορμη το CD που βγάλαμε το Σεπτεμβρη ξαναπροσπαθησαμε. Ε, και με τη βοηθεια των King Medicine και της δισκογραφικής μας, ειμαστε πλεον έτοιμοι να περασουμε απέναντι τη θαλασσα.

– Τι περιμένετε εσείς από το ελληνικο κοινό και τι να περιμενει αυτό απο εσάς στα λαιβ που θα πραγματοποιήσετε σε Βόλο, Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Λάρισα;

– Ελάτε στα λάιβ μας και θα βρειτε 4 τύπους ψημένους να βρεθούν μπροστα σας, ετοιμο να περασουμε όλοι μαζι καλά στη σκηνή (με τη σωστη νοοτροπία) και την ευχη να αράξουμε με νέους φίλους. Οσον αφορα το τι περιμένουμε: τα καλύτερα!

– Και, κλείνοντας, γνωριζω οτι το τελευταιο σας CD βγήκε προσφατα, αλλα, να περιμένουμε τιποτα καινούργιο στο αμεσσο μέλλον;

– Παρότι βγηκε πρόσφατα, δουλεύουμε πάνω σε καινουργια κομματια ήδη. Δεν ξέρω αν θα είμαστε ετοιμοι να παίξουμε καποια απ ‘αυτά τα κομματια στα λαιβ μας στην Ελλάδα, αλλα, ποτέ μη λες ποτέ.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους LineOut :
http://lineoutrock.bandcamp.com/

Επιμέλεια συνέντευξης : Στέφανος Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος
Πηγή φωτογραφικού υλικού : Φωτογραφικό υλικό των LineOut

Interview με τους 10 to Go

Βρισκόμαστε κάπου στις αρχές Νοέμβρη.. Και εμείς έχουμε πάρει την απόφαση να κατηφορίσουμε για Αθήνα όπως σας έχουμε ξανά πει. Ο λόγος χιλιοειπωμένος. Τι;! Μα φυσικά ένα live που δεν θα άφηνε κανέναν ασυγκινήτο. Για πρώτη φορά, οι Wish Upon a Star, οι Bandage, οι 10 to Go και οι Satelights, θα μοιράζονταν την ίδια σκηνή. Μπάντες δυναμικές, καλοδουλεμένες και με προσωπικότητα στο ύφος τους, θα ένωναν τις δυνάμεις τους on stage με ένα απότελεσμα που είχε σκοπό να συζητιέται για καιρό μετά.

Με αφορμή αυτήν την εμφάνιση λοιπόν, πλησιάσαμε τις μπάντες και τους ζητήσαμε να μας πουν πράγματα γι αυτούς. Ανάμεσα σ αυτούς και οι 10 to Go, μπάντα νέα σχετικά, που έχει βρεθεί στον χώρο των Ιωαννίνων, ίσως όμως να μην είχατε την ευκαιρία ως τώρα να μάθετε αρκετά γι αυτούς και τη μουσική τους. Γι αυτό λοιπόν, τα παιδιά δέχτηκαν να μας παραχωρήσουν μία συνέντευξη και έτσι, εσείς και εμείς, να μπορέσουμε να μάθουμε ποιοι είναι, πώς κινούνται στους μουσικούς χώρους και τι προβλήματα μπορεί να αντιμετωπίζουν συγκριτικά με κάποιες άλλες μπάντες που προέρχονται από μεγάλα αστικά κέντρα.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!

– Λοιπόν, σαν μπάντα υπάρχουμε από τον Απρίλιο του 2011 και το όνομα προέκυψε από κάτι εντελώς άσχετο. Έχει να κάνει με το μπλε χαρτάκι που υπάρχει μέσα στις κόλλες για τσιγάρα και σε ενημερώνει ότι μείνανε άλλα 10.. 10 to Go λοιπόν!

– Εκπροσωπείτε ένα είδος που έχει μικρή σκηνή στην Ελλάδα. Πώς νομίζετε σας επηρεάζει αυτό και πώς βλέπετε την εξέλιξη της μουσικής σας στην χώρα μας γενικότερα;

– Κοίτα, ακριβώς μικρή σκηνή, δεν την λες. Πλέον το punk rock στην Ελλάδα έχει πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις από ότι φαίνεται. Υπάρχουν τρομερές μπάντες με πολύ καλές δουλειές και ο κόσμος έχει έρθει πιο κοντά σ αυτό το είδος. Σιγά σιγά λοιπόν η μουσική εξελίσσεται και κερδίζει όλο και περισσότερο κόσμο για τα δεδομένα της χώρας. Θέλει τρέξιμο και συνεχή προσπάθεια όμως.

– Εσείς πρόερχεστε από μία επαρχιακή πόλη. Αυτό έχει επηρεάσει τις κινήσεις σας στα μουσικά δρώμενα;

– Φυσικά. Τις περισσότερες φορές πρέπει να κάνουμε τις διπλάσιες προσπάθειες από ότι μία μπάντα στις αστικές πόλεις. Θέλει πολλή δουλειά για να καταφέρεις να μπεις στην «κλίκα» και τη σκηνή μίας μεγαλύτερης πόλης. Αν και βέβαια, για να σας πούμε και την αλήθεια, εμείς δεν μπορεί να πει κανείς ότι κάναμε κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια. Από μεριάς μας, απλά παίζαμε τη μουσική μας και αυτή μας έβαλε στην «φάση».

– Έχουμε ακούσει και την άποψη ότι η μουσική στις μέρες μας θεωρείται ακριβό χόμπυ. Συμφωνείτε/διαφωνείτε και γιατί; Εσάς κατά πόσο σας «τρώει» χρόνο κ χρήμα από την καθημερινότητα σας γενικότερα;

– Αν συμφωνούμε λέει;!;! Ποτέ δεν πρόκειται να πάρουμε πίσω τα χρήματα που έχουμε δώσει για να κάνουμε τη μουσική μας. Ο ήχος συνεχώς εξελίσσεται, άρα αυτό σε κάνει να δίνεις συνέχεια χρήματα για να έχεις αυτό που τελικά θες. Επομένως χρήματα μας τρώει αρκετά. Όσο για το χρόνο, αυτό αλλάζει από μπάντα σε μπάντα. 2-3 φορές την εβδομάδα όμως σίγουρα θα μας βρεις κλεισμένους σε κάποιο στούντιο.

– Στα πλαίσια της κατάστασης που ζούμε στη χώρα μας πλέον, κοινωνικοπολιτικά αλλά κ οικονομικά, τι επιρροές ασκούνται εξαιτίας αυτού στο κομμάτι της μουσικής; Πώς έχει επηρεαστεί η δράση σας και αν θεωρείτε ότι υπάρχει μία φωτεινή ακτίδα κάπου εκεί έξω ώστε να ανθίσει κάτι παρά τα εμπόδια που μπορεί να αντιμετωπίζετε;

– Κοινωνικοπολιτικά πιστεύουμε ότι έχει βοηθήσει. Γενικά η μουσική είναι τρόπος αντίδρασης, άρα αντιδρώντας σε όλη αυτή την κατάσταση βγαίνεις και παίζεις μουσική στους δρόμους, σε καταλήψεις, σε πανεπιστήμια, παντού. Οικονομικά τώρα μας βάζει ακόμα περισσότερο μέσα. Όσο παίζεις όμως, θα έχεις πάντα την ελπίδα ότι θα ανθίσει κάτι εκεί έξω όσα εμπόδια κι αν συναντήσεις.

– Στην πορεία σας ως τώρα μπορείτε να πείτε ότι η «κλίκα» της punk σκηνής σας έχει αγκαλιάσει; Υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ των συναδέλφων σας; Έχετε κερδίσει/μάθει κάτι από αυτούς κατά τη διάρκεια συνεργασιών σας με άλλες μπάντες ο καθένας από εσάς ξεχωριστά;

– Σε ότι αφορά αυτό, πιστεύουμε ότι είμαστε από τις πιο τυχερές μπάντες. Δεν ξέρουμε γιατί ακριβώς, ούτε μπορούμε να δώσουμε κάποια συγκεκριμένη εξήγηση, αλλά η punk rock «κλίκα» μας έχει αγκαλιάσει τόσο που δεν το φανταζόμασταν ποτέ. Υπάρχει ένα unity πίσω από όλο αυτό που βλέπει ο κόσμος, που πολύ πιθανό να το αντιλαμβάνεται στα φεστιβάλ που θα μας δει με άλλες punk rock μπάντες. Προφανώς λοιπόν και έχουμε κερδίσει. Όταν μπάντες όπως οι Despite Everything σε παίρνουν μαζί τους σε tour, δεν έχεις παρά να κερδίσεις μόνο.

(Σχόλιο μέλους της μπάντας (Γιάννης, φωνή/κιθάρα) ) : Προσωπικά, εγώ νιώθω ότι κερδίζω συνεχώς φεύγοντας σε tour είτε με την μπάντα, είτε μόνος μου με τους Despite ή με τους Vodka Juniors. Μαθαίνεις, μόνο μαθαίνεις.

– Γνωρίζουμε ότι έχετε αρκετές εμπειρίες από live εμφανίσεις. Έχετε να μοιραστείτε μαζί μας κάποια από αυτές που θα σας μείνει αξέχαστη;

– Πιστεύουμε ότι από τις πιο σημαντικές στιγμές κάθε μπάντας είναι όταν έρθει η ώρα να μοιραστεί την ίδια σκηνή και το backstage ανοίγοντας ή παίζοντας με μπάντες που ακούει και λατρεύει. Για εμάς ήταν ξεχωριστά όταν ανοίξαμε τους Wilhelm Scream καθώς και τους Propagandhi. Ήταν από τις στιγμές που πιστεύουμε ότι δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.

– Πώς είδατε το live της Αθήνας; Ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες σας?

– Όσον αφορά το live της Αθήνας ήταν όπως ακριβώς το περιμέναμε και καλύτερα ακόμη. Ακούσαμε για πρώτη φορά live τους Satelights που ήταν καταπληκτικοί. Παίξαμε με τους Bandage που είναι φίλοι μας και τους θεωρούμε απίστευτη μπάντα. Επίσης, μας δόθηκε η ευκαιρία, για πρώτη φορά, να παίξουμε με τουςWish Upon a Star, που γνωριζόμαστε καιρό μεν αλλά ποτέ ως τώρα δεν έτυχε να παίξουμε μαζί. Και φυσικά, από προέλευση κόσμου το γεγονός ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μας. WE FUCKIN;LOVE ATHENS!!!!ITS A HOME AWAY FROM HOME

– Αυτήν τη στιγμή σε τι φάση σας πετυχαίνουμε; Έχουμε να περιμένουμε κάτι από εσάς στο άμεσο ή έμμεσο μέλλον;

– Μας πετυχαίνετε στη φάση που λέμε να τυπώσουμε επιτέλους το album πουυ υπάρχει εδώ και μήνες free στο internet, να το παρουσιάσουμε και επίσημα κάνοντας αρκετά live στην Ελλάδα και στο ενδιάμεσο να ετοιμάσουμε καινούργιο υλικό. Παράλληλα προσπαθούμε να στήσουμε ένα tour στην Ευρώπη.

Αυτοί λοιπόν ήταν οι 10 to Go, μία μπάντα από τη Λάρισα, που συνεχώς εξελίσσεται και δείχνει να έχει όρεξη και διάθεση να προσφέρει πολλά ακόμα στο κοινό της. Τους ευχαριστούμε που μας μίλησαν και τους ευχόμαστε τα καλύτερα για τη συνέχεια.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους 10 to Go :
http://www.10togoband.bandcamp.com/

Επιμέλεια συνέντευξης : Γεωργία Καμίδου και Κική Παπαδαμιανού, εκπομπή “Whiskey & the Rain”
Πηγή φωτογραφικού υλικού : Φωτογραφικό αρχείο των 10 to Go

Raspi Radio

Listen Live

Now on Air

Raspoprotaseis March 2017

Raspoprotaseis February 2017

Raspoprotaseis January 2017

Raspoprotaseis Demember 2016

Raspoprotaseis November 2016

Interview με τους Social Waste

Category: interviews

Interview with Sadhus The Smoking Community

Interview με τους Acid Baby Jesus

Ιnterview με τους Whereswilder

Interview με τους The Big Nose Attack

Interview με τους 1000 mods

Interview με τους Deep in the top

Interview με τους King Medicine

Interview με τους Wish Upon A Star

Interview with the LineOut

Interview με τους 10 to Go

"22-00" Chez Nitouche
(Nitouche)

"20-22" Να FUNKY κότες
(Artemis & Kon/na)

"20-22" O κουκλος με τρελενη
(Kouklos & Eleni)

"20-22" tunes by Sophie&Angie
(Sophie & Angie)

"21-23" Let the record play
(Spyros)

Interview with Sadhus The Smoking Community

Interview με τους Acid Baby Jesus

Ιnterview με τους Whereswilder

Interview με τους The Big Nose Attack

Interview με τους 1000 mods

Interview με τους Deep in the top

Interview με τους King Medicine

Interview με τους Wish Upon A Star

Interview with the LineOut

Interview με τους 10 to Go

"22-00" Chez Nitouche (Nitouche)

"20-22" Να FUNKY κότες (Artemis & Kon/na)

"20-22" O κουκλος με τρελενη (Kouklos & Eleni)

"20-22" tunes by Sophie&Angie (Sophie & Angie)

"21-23" Let the record play (Spyros)

"22-00" Chez Nitouche
(Nitouche)

"20-22" Να FUNKY κότες
(Artemis & Kon/na)

"20-22" O κουκλος με τρελενη
(Kouklos & Eleni)

"20-22" tunes by Sophie&Angie
(Sophie & Angie)

"21-23" Let the record play
(Spyros)